(1) Do elektrycznego pieca łukowego do produkcji stali. Dużym użytkownikiem elektrod grafitowych jest produkcja stali w piecach elektrycznych. Wytwarzanie stali w piecu elektrycznym odbywa się przy użyciu elektrody grafitowej do przewodzenia prądu ludzkiego do pieca i źródła ciepła o wysokiej temperaturze generowanego przez łuk pomiędzy skrajnym prądem elektrycznym a ładunkiem.
(2) Do pieca elektrycznego do ogrzewania minerałów. Mineralny piec termoelektryczny stosowany jest głównie do produkcji przemysłowego krzemu i żółtego fosforu itp., który charakteryzuje się dolną częścią elektrody przewodzącej zatopioną w ładunku, tworzącą łuk w warstwie ładunku i wykorzystującą emitowaną energię cieplną przez opór samego wsadu do podgrzania wsadu, co wymaga wyższej gęstości prądu mineralno-termiczny piec elektryczny wymaga elektrod grafitowych, np. produkcja 1t krzemu wymaga zużycia elektrod grafitowych około 100kg, zużywa się około 40kg elektrod grafitowych za każdą 1 tonę wyprodukowanego fosforu żółtego.
(3) Do pieców oporowych. Produkcja wyrobów grafitowych w piecu do grafityzacji, piecu do topienia szkła i produkcji węglika krzemu za pomocą pieca elektrycznego to piece oporowe, materiałem załadowanym do pieca jest zarówno opornik grzewczy, jak i ogrzewane przedmioty, zwykle przewodząca elektroda grafitowa osadzona w końcu głowicy pieca oporowego ściana, używana tutaj do nieciągłego zużycia elektrody grafitowej.
(4) Do przygotowania produktów grafitowych o specjalnych kształtach. Półfabrykat elektrody grafitowej służy również do przetwarzania na różnego rodzaju tygle, formy, łódki i korpusy grzejne oraz inne produkty grafitowe o specjalnym kształcie. Na przykład w przemyśle szkła kwarcowego na każdy 1 ton wyprodukowanej elektrycznej rury do topienia potrzeba 10 ton półwyrobu elektrody grafitowej; Na każdą wyprodukowaną 1 tonę cegły kwarcowej zużywa się 100 kg półfabrykatu elektrody grafitowej.
Czas publikacji: 7 kwietnia 2024 r